جمعه ۲۹ فروردین ۰۴

نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی

نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی

دانلود نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی , خرید , ارزان , پروپوزال , طراحی , صندوق , سرمایه گذاری , مشترک , بیمه ای , به , منظور , افزایش , ظرفیت , بیمه , اتکایی ,

-------

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات<br>دسته بندی : وورد<br>نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )<br>تعداد صفحه : 26 صفحه<br><br> قسمتی از متن Word (..docx) :<br><br>مقدمه رشد اقتصادی بدون توسعه مالی امکان پذیر نیست. توسعه مالی، ابزار، موسسات و بازارهای را در بر می گیرد. در این میان، موسسات مالی بخش اساسی بازار مالی را تشکیل می دهند. در واقع، این موسسات زمینه ساز رشد ابزار و بازار مالی هستند. بر پایه تحقیقات متعدد، موسسات و ابزارهای مالی، رابطه ای مثبت با توسعه و رشد اقتصادی دارند و اغلب اقتصاددانان، رشد مالی را مقدمه ای برای ایجاد جهش در فرآیند توسعه اقتصادی می دانند. موسسات مالی با هدف های ارایه خدمت به جامعه، تامین رشد و سهم بازار و ایجاد حداکثر بازدهی به فعالیت می پردازند. انواع خدمات مالی قابل ارایه توسط موسسات مالی، طیف گسترده ای از نیازهای فعالان اقتصادی را پوشش می دهد. موسسات مالی در دو گروه واسطه های مالی و موسسات تخصصی دسته بندی می شوند. در گروه واسطه های مالی می توان از بانک های تجاری، اتحادیه های پولی، بانک های و موسسات پس انداز، شرکت های بیمه عمر و اموال، صندوق های بازنشستگی را نام برد. در گروه دوم موسسات مالی تخصصی هستند؛ کارگزاران اوراق بهادار، شرکت های تامین سرمایه و بانک های رهنی از آن جمله اند. بنابراین موسسات مالی یک نقش مهم و اساسی در تبدیل امکانات اقتصادی از قبیل زمین، نیروی انسانی، مدیریت و... را به انواع مختلف دارایی های مالی عهده دار هستند. ایفای این نقش علاوه بر این که دارایی های موجود در اقتصاد را نقدینگی و جریان بیشتری می بخشد، تحول و توسعه اقتصادی را نیز امکان پذیر می سازد. بازار مالی، بازاری است که دارایی های مالی در آن خلق، مبادله و داد و ستد می شوند. اولین کارکرد بازار مالی، انتقال وجوه مازاد افراد علاقه مند به سرمایه گذاری به افراد نیازمند به سرمایه است. دومین کارکرد آن توزیع ریسک بین ارایه کنندگان وجوه و گیرندگان است که اصطلاحاً به آن پوشش ریسک می گویند. بر اساس کارکرد سوم داد و ستد بین خریداران و فروشندگان در بازار مالی، قیمت دارایی مورد مبادله را تعیین می کند و در نتیجه نرخ بازده دارایی مالی تعیین می شود. کارکرد چهارم بازار مالی ایجاد سازوکارتسهیل داد و ستد که به آن نقدشوندگی می گویند، است. (Dixon Rob & Phil Holmes, 1995) در بازار مالی، موسسات مالی در سه گروه بازار پول، بازار سرمایه و بازار پوشش ریسک فعالیت دارند. در این مجموعه گسترده، فعالیت انواع موسسات مالی در تامین مالی، خدمات مالی و سرمایه گذاری، تقلیل و توزیع ریسک خلاصه می شود. موسسات بازارهای پول را بانک های تجاری، بانک های تخصصی و موسسات مالی و اعتباری غیربانکی تشکیل می دهند. در بازار سرمایه، شرکت های کارگزاری، شرکت های سرمایه گذاری و شرکت های تامین سرمایه عمده ترین فعالان بازار هستند. بازار پوشش ریسک شامل موسسات خرید دین، بیمه گران و بیمه گران اتکایی است. می توان چنین نتیجه گرفت که بازار مالی در یک جامعه، در شرایطی مطلوب از سه بازار پول، سرمایه و پوشش ریسک تشکیل شده است. ابعاد تکامل یافته این ساختار که بنا بر نظریه اقتصاددانان معاصر، به ویژه ریبزنسکی (1985) در سه موقعیت تدریجی شکل می گیرد، در بیشتر جوامع در حال توسعه با نارسایی ها همراه است. بر اساس نظریه فازهای توسعه یافتگی مالی که اولین بار در سال 1985 توسط ریبزنسکی، اقتصاددان انگلیسی مطرح شد، کشورهای جهان را در یکی از فازهای سه گانه قرار داده است. او معتقد است، هر قدر اقتصاد تکامل یافته تر باشد، بازار مالی آن نیز در فاز تکامل یافته تری متجلی می گردد. فاز اول "بانک محوری" نام دارد. در این وضعیت که اغلب کشورهای در حال توسعه در آن قرار دارند، بانک ها به عنوان منابع انحصاری تامین مالی در کنار بعضی تشکیلات محدود سرمایه گذاری فعالیت دارند و توسعه مالی در ابعاد فراگیر دیده نمی شود. در این موقعیت، بازار مالی به طور عمده منحصر به شبکه بانکی تشکیل دهنده بازار پول است و بازار سرمایه در این وضعیت در افق محدود، با شعاع عمل ضعیف و در قلمرو سیستم بانکی فعالیت می کند. فاز دوم با عنوان"بازار محوری" بیان شده است. معمولاً در کشورهایی قابل مشاهده است که از نظر اقتصادی با توسعه مالی همراه هستند و به همین علت در آن ها ارایه تسهیلات و تامین مالی بانک ها منحصر و محدود نیست. در این حالت شبکه گسترده تامین مالی و سرمایه گذاری متشکل از بازار پول و بازار سرمایه است. بر خلاف فاز اول و دوم، در فاز سوم یا در شرایط استقرار سیستم مالی "کاملاً بازار" محور هر سه بازار پول، سرمایه و پوشش ریسک فعال هستند و علاوه بر انواع موسسات پولی و مالی، نهادهای تقلیل و توزیع ریسک و بیمه ای حضور فعال دارند. در نتیجه موجب توسعه بازارهای مالی شده و روند سرمایه گذاری و نقدشوندگی را تسهیل می کند. این بازارهای مالی علاوه بر تفکیک ریسک و سرمایه گذاری، افراد را قادر به ایجاد تنوع در سرمایه گذاری می کنند. (Rybczinski, 1985) بازار مالی به منظور تامین نیازهای سرمایه گذاران در این بازار به ابزارهایی نیاز دارد تا بتواند پاسخگوی نیازهای متنوع سرمایه گذاران باشد. بازارهای مالی از نظر سررسید ابزارهای مالی مورد استفاده در آن به دو دسته بازار پول و بازار سرمایه تقسیم می شوند. در بازار پول اوراق بهادار با سررسید کمتر از یکسال مورد معامله قرار می گیرد؛ در حالی که در بازار سرمایه اوراق با سر رسید بیش از یک سال مورد داد و ستد قرار می گیرند. فرهنگ اصطلاحات تخصصی مالی، واژه "instrument" را به عنوان ابزار مالی شناخته و آن را به عنوان یک سند رسمی و قانونی مانند سهام و اوراق قرضه و یا سایر ابزارهای مالی تعریف می کند. امروزه، انواع بسیار متنوعی از ابزارهای مالی در بازارهای پول و سرمایه دنیا در چهار قالب زیر مورد استفاده قرار می گیرند: ابزارهای سرمایه ای (مالکیتی) ابزارهای استقراضی (بدهی) ابزارهای مشتقه ابزارهای ترکیبی هم چنین، برای پوشش نیازهایی که به طور روزافزون پیچیده تر و متنوع تر می شوند، پیوسته ابزارهای مالی جدید به ویژه در قالب ابزارهای مشتقه و ترکیبی، خلق شده و مورد استفاده قرار می گیرند. وجود ابزارهای مالی گوناگون در بازار اوراق بهادار، انگیزش و مشارکت بیشتر مردم را در تامین منابع مالی فعالیت های درازمدت به همراه می آورد. تنوع ابزارهای مالی از نظر ترکیب ریسک و بازده، ماهیت سود و شیوه مشارکت در ریسک، گروه های مختلف را به سوی بازار اوراق بهادار جذب می کند. برای ابزارهای مالی می توان سه نقش متمایز در نظر گرفت: اول، ابزارهای مالی وسایلی برای نقل و انتقال وجوه از سهامدارانی که مازاد سرمایه دارند و مایل به سرمایه گذاری هستند، به کسانی که به این وجوه برای سرمایه گذاری در دارایی های حقیقی نیاز دارند. دوم، ابزارهای مالی انتقال وجوه را به شکلی انجام می دهند که ریسک مربوط به جریان نقدی ناشی از سرمایه گذاری در دارایی های حقیقی، بین متقاضیان و عرضه کنندگان وجوه، توزیع مجدد شود. سوم، ابزارهای مالی وسیله ای برای تجمیع به شمار می روند. افزودن و انباشت پس اندازهای خانوار برای تامین مالی طرح های بزرگ سرمایه گذاری، بدون تجمیع که بخش تفکیک ناپذیر نظام مالی است، امکان پذیر نیست. اگر امکان تجمیع از طریق صدور دارایی های مالی وجود نداشت، این امکان برای خانوارها پدید نمی آمد که سرمایه های خود را تجهیز کنند و در سبد متنوعی از دارایی های حقیقی سرمایه گذاری نمایند. (دایره المعارف حسابداری ) اوراق بهادارسازی یک ابزار مالی است که مهم ترین کاربردهای آن در تامین مالی و نیز انتقال ریسک می باشد. (Keys, B. T, Mukherjee. A, Seru, A & V Vig, 2008) اوراق بهادرسازی فرآیندی است که طی آن دارایی های یک موسسه به طریقی از ترازنامه آن حذف می شود و در عوض وجوه توسط سرمایه گذارانی که یک ابزار مالی قابل معامله را به مالکیت خود در می آورند، تامین می شود. (Frank J, 2008) بیان مساله هر ساله در گوشه و کنار جهان حوادث زیادی رخ می دهد و این حوادث زیان های مادی شدیدی را به اموال و دارایی های مردم وارد می کند. هم چنین این حوادث همواره تلفات جانی نیز در پی دارد و عده کثیری از مردم منطقه را به کام مرگ می کشاند. به طوری که آمار و ارقام حاکی از رشد آن ها در سال های اخیر است. در کشور ما نیز این روند صعودی خسارت ها تا حدی مشاهده می شود. هم به لحاظ تعداد و هم حجم خسارت روند افزایشی را تجربه می کند. (محمد فطانت، علیرضا ناصرپوراسد, 1387) با افزایش حجم خسارت ها شرکت های بیمه ای که در این مناطق اقدام به انعقاد قراردادهای مختلف بیمه نموده اند با زیان های شدید مواجه خواهند شد. میزان زیان های بیمه شده ناشی از این حوادث حاکی از حجم خسارت های وارده بر شرکت های بیمه و روند صعودی افزایش خسارت وارده بر شرکت های بیمه است. به طوری که در برخی مواقع شرکت های بیمه با خطر ورشکستگی مواجه می شوند. از آن جمله می توان به ورشکستگی شرکت های بیمه پس از گردباد معروف کاترینا در فلوریدای امریکا اشاره نمود. (Re, 2008) شرکت های بیمه به طور سنتی راهکار استفاده از بیمه اتکایی را پیش می گیرند تا از این بحران ها نجات یابند و از تمرکز زیان این ریسک ها بر روی خود بکاهند و نیز بتوانند ذخیره سرمایه محدود خود را با این پوشش جبران نمایند. اما باید توجه داشت که شرکت های بیمه اتکایی نیز ظرفیت تمرکز ریسک و ذخیره سازی محدودی دارند. (سید احمد میرمطهری، , 1380) افزایش سرسام آور ارزش دارایی های بیمه شده در مناطق حادثه خیز باعث می شود که شرکت های بیمه اتکایی نیز توانایی پوشش تمام این ریسک را نداشته باشند. (Malcolm P Wattman, 2007) از طرفی در کشور ما مشکل مضاعف است؛ زیرا کشور، با تحریم های مالی و بین المللی روبه رو است. در نتیجه حتی در استفاده از ظرفیت بیمه های اتکایی خارجی نیز با محدودیت مواجه می شود. علاوه بر این در چنین مواقعی هزینه استفاده از بیمه اتکایی بالا می رود. ضرورت و کاربرد تحقیق یکی از نهادهای مهم در بازار مالی، "بیمه" است. این نهاد به مردم کمک می کند تا ریسک خطراتی که در زندگی با آن مواجهند، کاهش یابد. از طرفی شرکت های بیمه، بر حسب بیمه هایی که برای بیمه گذاران صادر می کنند، با ریسک های متفاوتی مواجه هستند. بنابراین، این شرکت ها به دنبال راهکارهایی هستند تا ریسک خود را انتقال دهند. (Barrieu, P. Albertini, L, 2009),   برای مشاهده توضیحات فایل  نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی  اینجا کلیک کنید برای دانلود فایل باکیفیت نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی روی دکمه زیر کلیک نمائید ✔️  دارای پشتیبانی 24 ساعته تلفنی و پیامکی و ایمیلی و تلگرامی ✔️  بهترین کیفیت در بین فروشگاه های فایل ✔️  دانلود سریع و مستقیم ✔️  دارای توضیحات مختصر قبل از خرید در صفحه محصول ✔️ دانلود نمونه پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی
۰ ۰
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.