تحقیق فرش ایران

بخشی از متن:
لینک و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 33 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏فرش ایران
‏انسان‏ ‏بر‏ ‏اثر‏ ‏نیاز‏ ‏از‏ ‏دیرباز‏ ‏در‏ ‏اندیشه‏ ‏آن‏ ‏بود‏ ‏که‏ ‏زیراندازی‏ ‏مناسب‏ ‏و‏ ‏پوششی‏ ‏درخور‏ ‏برای‏ ‏خود‏ ‏آماده‏ ‏سازد‏ ‏که‏ ‏هم‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏گزند‏ ‏باد‏ ‏و‏ ‏باران‏ ‏مصون‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏هم‏ ‏بستری‏ ‏نرم‏ ‏برایش‏ ‏فراهم‏ ‏آورد‏ ‏و‏ ‏عایقی‏ ‏در‏ ‏برابر‏ ‏گرما‏ ‏و‏ ‏سرما‏ ‏باشد‏. ‏آشیانه‏ ‏پرندگان‏ ‏و‏ ‏ساقه‏‌‏های‏ ‏در‏ ‏هم‏ ‏تنیده‏ ‏گیاهان‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏الگوهایی‏ ‏بود‏ ‏که‏ ‏انسان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏سوی‏ ‏بافته‏‌‏ها‏ ‏سوق‏ ‏می‏‌‏داد‏. ‏انسان‏ ‏نخستین‏ ‏در‏ ‏طی‏ ‏قرنها‏ ‏به‏ ‏روش‏ ‏درهم‏ ‏تنیدن‏ ‏الیاف‏ ‏گیاهی‏ ‏و‏ ‏پوست‏ ‏درختان،‏ ‏به‏ ‏صنایعی‏ ‏نظیر‏ ‏سبد‏ ‏بافی‏ ‏آشنا‏ ‏شده‏ ‏بود،‏ ‏و‏ ‏اکنون‏ ‏با‏ ‏بهره‏‌‏گیری‏ ‏از‏ ‏پشم‏ ‏حیواناتی‏ ‏که‏ ‏قابلیت‏ ‏زیست‏ ‏در‏ ‏جوامع‏ ‏اولیه‏ ‏را‏ ‏داشتند،‏ ‏می‏‌‏توانست‏ ‏زیر‏ ‏اندازهایی‏ ‏نه‏ ‏چندان‏ ‏نرم‏ ‏ارایه‏ ‏دهد.
‏زنان‏ ‏از‏ ‏جمله‏ ‏کسانی‏ ‏بودند‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏آغاز‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏فن‏ ‏کوشش‏ ‏بسیار‏ ‏داشتند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏بافت‏ ‏دست‏ ‏بافتهای‏ ‏پوششی‏ ‏و‏ ‏زیراندازی‏ ‏و‏ ‏روپوش‏ ‏حیوانات‏ ‏و‏ ‏کیسه‏ ‏حمل‏ ‏مواد‏ ‏دست‏ ‏می‏‌‏یازیدند.
‏زیراندازهای‏ ‏نخستین‏ ‏متشکل‏ ‏از‏ ‏پوست‏ ‏نرم‏ ‏حیوانات‏ ‏و‏ ‏الیاف‏ ‏نرم‏ ‏گیاهی‏ ‏و‏ ‏بوریا‏ ‏بود‏ ‏اما‏ ‏به‏ ‏دلیل‏ ‏گسترش‏ ‏جوامع‏ ‏اجتماعی‏ ‏و‏ ‏کاهش‏ ‏شکار،‏ ‏نیاز‏ ‏به‏ ‏تولید‏ ‏بیشتر‏ ‏زیراندازهای‏ ‏دست‏ ‏بافته‏ ‏روز‏ ‏به‏ ‏روز‏ ‏بیشتر‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏بافت‏ ‏این‏ ‏گونه‏ ‏زیراندازها‏ ‏تکامل‏ ‏یافت.
‏کاوشهای‏ ‏باستانشناسی‏ ‏نشان‏ ‏می‏‌‏دهد‏ ‏استفاده‏ ‏از‏ ‏بوریاهای‏ ‏بافته‏ ‏شده‏ ‏از‏ ‏نی‏‌‏های‏ ‏منطقه‏ ‏میان‏ ‏رودان،‏ ‏از‏ ‏هزاره‏ ‏چهارم‏ ‏و‏ ‏پنجم‏ ‏متداول‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏بافت‏ ‏گلیم‏ ‏تا‏ ‏سده‏ ‏پانزده‏ ‏قبل‏ ‏از‏ ‏میلاد،‏ ‏به‏ ‏مرحله‏ ‏بالایی‏ ‏از‏ ‏تکامل‏ ‏رسیده‏ ‏است.
‏کهن‏‌‏ترین‏ ‏دستبافته‏‌‏ای‏ ‏که‏ ‏باستانشناسان‏ ‏به‏ ‏آن‏ ‏دست‏ ‏یافته‏‌‏اند،‏ ‏قالیچه‏‌‏ای‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏علت‏ ‏دستیابی‏ ‏به‏ ‏آن‏ ‏در‏ ‏گور‏ ‏یخ‏ ‏زده‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏فرمانروایان‏ ‏سکایی‏ ‏در‏ ‏دره‏ ‌‏پازیریک‏ ‏در‏ ‏سیبری،‏ ‏به‏ ‏نام‏ ‏قالیچه‏ ‏پازیریک‏ ‏نامیده‏ ‏شده‏ ‏است‏. ‏این‏ ‏فرش‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏پوشش‏ ‏اسب‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏می‏‌‏رفته‏ ‏هم‏ ‏اکنون‏ ‏در‏ ‏موزه‏ ‏ارمیتاژ‏ ‏لنینگراد‏ ‏نگهداری‏ ‏می‏‌‏شود‏ ‏و‏ ‏صاحب‏ ‏نظران‏ ‏با‏ ‏توجه‏ ‏به‏ ‏نقشهای‏ ‏روی‏ ‏این‏ ‏قالی‏ ‏که‏ ‏شبیه‏ ‏نقوش‏ ‏اصیل‏ ‏هخامنشی‏ ‏است‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏ایرانی‏ ‏می‏‌‏دانند‏ ‏و‏ ‏بر‏ ‏این‏ ‏باورند‏ ‏که‏ ‏فرش‏ ‏پازیریک‏ ‏از‏ ‏دست‏ ‏بافتهای‏ ‏مادها‏ ‏و‏ ‏پارت‏‌‏ها‏ (‏خراسان‏ ‏بزرگ‏ ‏قدیم‏) ‏است.
‏رنگهای‏ ‏مورد‏ ‏استفاده‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏قالی‏ ‏قرمز اخرایی،‏ ‏زرد،‏ ‏سبز‏ ‏کمرنگ‏ ‏و‏ ‏نارنجی‏ ‏است‏. ‏تشابه‏ ‏نقوش‏ ‏سواران‏ ‏و‏ ‏مردان‏ ‏پیاده‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏کنار‏ ‏اسبان‏ ‏خود‏ ‏راه‏ ‏می‏‌‏پیمایند،‏ ‏و‏ ‏جانواران‏ ‏بالدار‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏قالی‏ ‏با‏ ‏نقوش‏ ‏تخت‏ ‏جمشید،‏ ‏درستی‏ ‏نظر‏ ‏این‏ ‏پژوهشگران‏ ‏را‏ ‏قویتر‏ ‏می‏‌‏سازد‏. ‏صاحبنظران‏ ‏همچنین‏ ‏معتقدند‏ ‏بافت‏ ‏قالیچه‏‌‏ای‏ ‏با‏ ‏چنین‏ ‏ویژگیها،‏ ‏مستلزم‏ ‏دارا‏ ‏بودن‏ ‏پشتوانه‏‌‏ای‏ ‏فرهنگی‏ ‏و‏ ‏هنری‏ ‏در‏ ‏ارتباط‏ ‏با‏ ‏بافت‏ ‏فرش،‏ ‏کمینه‏ ‏برای‏ ‏چندین‏ ‏قرن‏ ‏خواهد‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏مبین‏ ‏این‏ ‏نکته‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏سده‏‌‏های‏ ‏متمادی،‏ ‏پیش‏ ‏از‏
‏بافت‏ ‏فرش‏ ‏معروف‏ ‏پازیریک،‏ ‏این‏ ‏حرفه‏ ‏در‏ ‏فلات‏ ‏ایران‏ ‏رواج‏ ‏داشته‏ ‏و‏ ‏ایرانیان‏ ‏به‏ ‏رمز‏ ‏آن‏ ‏پی‏‌‏برده‏ ‏بودند.
‏گفتار‏ ‏مورخان‏ ‏نیز،‏ ‏حاکی‏ ‏از‏ ‏تایید‏ ‏همین‏ ‏نکته‏ ‏است‏. ‏به‏ ‏طوری‏ ‏که‏ ‏گزنفون‏ ‏مورخ‏ ‏یونانی‏ ‏در‏ ‏کتاب‏ ‏خود‏ ‏موسوم‏ ‏به‏ «‏سیرت‏ ‏کوروش‏»‏ ‏می‏‌‏گوید‏: «‏ایرانیان‏ ‏برای‏ ‏اینکه‏ ‏بسترشان‏ ‏نرم‏ ‏باشد،‏ ‏قالیچه‏ ‏زیر‏ ‏بستر‏ ‏خود‏ ‏می‏‌‏گستردند‏».
‏این‏ ‏عبارت‏ ‏نشان‏ ‏دهنده‏ ‏آن‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏قالیبافی‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏زمان‏ ‏عمومیت‏ ‏داشته‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏زندگی‏ ‏روزمره‏ ‏جایگاه‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏یافته‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏ملزومات‏ ‏زندگی‏ ‏به‏ ‏شمار‏ ‏می‏‌‏آمده‏ ‏است.
‏گرچه‏ ‏از‏ ‏دوران‏ ‏ساسانیان‏ ‏نمونه‏ ‏مشخصی‏ ‏موجود‏ ‏نیست،‏ ‏اما‏ ‏آن‏ ‏چنان‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏قراین‏ ‏پیدا‏ ‏است،‏ ‏فرش‏ ‏ایران‏ ‏در‏ ‏دوران‏ ‏ساسانی،‏ ‏از‏ ‏شهرت‏ ‏و‏ ‏اعتبار‏ ‏جهانی‏ ‏برخوردار‏ ‏بوده‏ ‏است‏. ‏چنان‏‌‏ ‏که‏ ‏سالنامه‏ ‏چینی‏ ‏سوئی‏ ‏سو (sui-su) ‏در‏ ‏این‏ ‏دوران‏ ‏از‏ ‏فرش‏ ‏پشمی‏ ‏ایران‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏کالای‏ ‏وارداتی‏ ‏به‏ ‏چین‏ ‏نام‏ ‏می‏‌‏برد‏. ‏در‏ ‏ادبیات‏ ‏فارسی‏ ‏نیز،‏ ‏بارها‏ ‏فرش‏ ‏معروف‏ "‏بهارستان‏" ‏متعلق‏ ‏به‏ ‏خسروپرویز‏ ‏پادشاه‏ ‏ساسانی‏ ‏یاد‏ ‏شده‏ ‏است‏. ‏اوصافی‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏فرش‏ ‏بزرگ‏ ‏بهارستان‏ ‏آمده‏ ‏است،‏ ‏نشانه‏‌‏هایی‏ ‏از‏ ‏توان‏ ‏و‏ ‏برتری‏ ‏هنرمندان‏ ‏ایرانی‏ ‏و‏ ‏پیشتازی‏ ‏آنان‏ ‏در‏ ‏هنر‏ ‏فرش‏ ‏بافی‏ ‏است.
‏با‏ ‏ظهور‏ ‏دین‏ ‏اسلام‏ ‏و‏ ‏فروپاشی‏ ‏نظام‏ ‏پرشکوه‏ ‏ساسانیان،‏ ‏هنر‏ ‏فرشبافی‏ ‏که‏ ‏پیشتر‏ ‏توسط‏ ‏اشراف‏ ‏حمایت‏ ‏می‏‌‏شد‏ ‏دچار‏ ‏رکود‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏پی‏ ‏آن‏ ‏ظهور‏ ‏سلسله‏‌‏های‏ ‏مختلف‏ ‏و‏ ‏عدم‏ ‏ثبات‏ ‏سیاسی‏ ‏در‏ ‏قلمرو‏ ‏پهناور‏ ‏ایران،‏ ‏توان‏ ‏رشد‏ ‏و‏ ‏نمورا‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏بازستاند‏. ‏به‏ ‏ویژه‏ ‏آن‏ ‏که‏ ‏اعراب‏ ‏به‏ ‏تجملات‏ ‏زندگی‏ ‏توجهی‏ ‏نداشتند،‏ ‏و‏ ‏کاخهای‏ ‏رفیع‏ ‏برای‏ ‏در‏ ‏میان‏ ‏گرفتن‏ ‏آنان‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏زندگی‏ ‏در‏ ‏صحرا‏ ‏و‏ ‏بیابان‏ ‏و‏ ‏آسمان‏ ‏پرستاره‏ ‏و‏ ‏چادرهای‏ ‏حصیری‏ ‏خو‏ ‏گرفته‏ ‏بودند،‏ ‏توان‏ ‏فرسا‏ ‏می‏‌‏نمود،‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏منظور‏ ‏مبارزه‏ ‏با‏ ‏شرک‏ ‏و‏ ‏بت‏‌‏پرستی‏ ‏نقش‏ ‏پردازی‏ ‏از‏ ‏انسان‏ ‏و‏ ‏حیوان‏ ‏را‏ ‏مکروه‏ ‏می‏‌‏دانست.
‏با‏ ‏پراکنده‏ ‏شدن‏ ‏هنرمندان‏ ‏در‏ ‏شهرهای‏ ‏دور‏ ‏و‏ ‏نزدیک،‏ ‏هنر‏ ‏فرشبافی‏ ‏بی‏‌‏نمودی‏ ‏آشکار،‏ ‏به‏ ‏بقای‏ ‏خود‏ ‏ادامه‏ ‏داد،‏ ‏اما‏ ‏این‏ ‏روند‏ ‏دیری‏ ‏نپایید‏ ‏و‏ ‏خلفای‏ ‏بین‏‌‏امیه‏ ‏و‏ ‏بنی‏‌‏عباس‏ ‏برخلاف‏ ‏خلفای‏ ‏گذشته،‏ ‏در‏ ‏تقلید‏ ‏از‏ ‏شاهان‏ ‏گذشته،‏ ‏به‏ ‏این‏ ‏هنر‏ ‏توجه‏ ‏کردند‏ ‏و‏ ‏موجبات‏ ‏شکوفایی‏ ‏این‏ ‏هنر‏ ‏را‏ ‏پدید‏ ‏آوردند‏. ‏ذکر‏ ‏دویست‏ ‏خانه‏ ‏قالی‏ ‏در‏ ‏تاریخ‏ ‏بیهقی‏ ‏متعلق‏ ‏به‏ ‏نیمه‏ ‏اول‏ ‏قرن‏ ‏پنجم‏ ‏هجری‏ ‏در‏ ‏شرح‏ ‏هدایای‏ ‏ارسالی‏ ‏از‏ ‏خراسان‏ ‏توسط‏ ‏علی‏‌‏بن‏ ‏عیسی‏ ‏برای‏ ‏هارون‏ ‏الرشید،‏ ‏خود‏ ‏گواهی‏ ‏براین‏ ‏نکته‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏اخبار‏ ‏و‏ ‏شواهدی‏ ‏که‏ ‏مورخان‏ ‏و‏ ‏جغرافی‏ ‏نگاران‏ ‏اسلامی‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏و‏ ‏آن‏ ‏در‏ ‏کتب‏ ‏خود‏ ‏درج‏ ‏کرده‏‌‏اند،‏ ‏خود‏ ‏دلیل‏ ‏غیر‏ ‏قابل‏ ‏انکاری‏ ‏از‏ ‏وجود‏ ‏فرهنگ‏ ‏پیشرفته‏ ‏قالیبافی‏ ‏ایران‏ ‏است.

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.